Sapa

Dinsdag 11 juli.
Vanmorgen na weer een overheerlijk ontbijt een kleine rugzak gepakt en om 09.30uur met onze gids vertrokken vanaf ons hotel. Met een taxi gereden naar de rand vd stad. Het regent een klein beetje, dus onze regenjasjes aan.
Het begin vd route loopt door een toeristisch dorpje, allemaal souvenir shops. Als we dit achter ons laten komen we via een steile trap van ongeveer 150 treden aan bij een waterval. Ook weer prachtig. We lopen verder en krijgen aansluiting van 2 vrouwen van de plaatselijke Black Mhong proper. Ze lopen ongevraagd met je mee, later op de dag zijn we echter blij met deze vrouwen...
We lopen door en ineens staan we in het dal met links en rechts rijstvelden. We zijn stil, wat een schoonheid. Zo indrukwekkend. Er stroomt een rivier er is een brug, we gaan er overheen. De rijst velden stapelen zich op. De terrassen met rijstvelden als of er net een grasmaaier overheen gegaan is. Alle plantjes even hoog. Vers groen gekleurd. De regen is gestopt en de zon schijnt. Wat een rijkdom om hier met elkaar te zijn.

We lopen omhoog over modderige glibberige paden. Wat zijn blij met onze schoenen, oke not hip, maar usefull.
Tenminste dat denken we nog het eerste stuk. Steiler glibberige maar gelukkig zijn er de kleine smalle maar oh zo sterke Mhong vrouwen die je hier en daar net dat steuntje kunnen geven. 15 km gelopen. Zoveel indrukken. Wat een schoonheid. Ik denk niet dat onze foto s kunnen weergeven wat we hebben gevoeld.
Kinderen, kleine dorpjes en hele lieve vriendelijke mensen.
We lunchen in het dorp Lao Chai Black Mhong people.
Heerlijk gegeten. Eenvoudig, smaakvol en puur, heerlijk.
Na de lunch doorgelopen, na afscheid genomen te hebben van onze 2 black Mhong vrouwen. Uiteraard het nodige bij gedragen aan ontwikkelingshulp Vietnam Black Mhong.
We lopen door, weer fantastisch wat we zien. Bos en bamboe. En dan bedoel ik echt bamboe gewoon een enorme opervlakte aan bamboebos.
In elk dorp waar we door lopen worden we aangesproken door kinderen. Of we armbandjes willen kopen. Het is zo moeilijk voor mij om nee te zeggen.... maar op een gegeven moment moet het maar.
Rond half 5 komen er aan in Tavan. Hier is onze homestay.
We worden warm welkom geheten door mevrouw Soi. Een echte homestay. Wat een geweldige vrouw. We slapen in haar huis we eten wat zij in haar eenvoudige keuken heeft klaar gemaakt. En wat een diner, zoveel gastvrijheid en gezelligheid. 5 starts!
Alles voor haar gasten. Lotte Floor en ik maken gebruik van een naburig gelegen voetmassage. Hebben wij wel verdiend!
Nu zitten we aan de rijstwijn en sterke verhalen. En niet te vergeten het biggenspel. Soi en het huisband spelen het met ons mee.
Het was een geweldige dag.