Easy Riders dag 2

21 juli vrijdag,
Om 8 uur ontbijt en half 9 vertrek.
Onze 1e stop is een museum.
Bijna nergens in Azië is meer diversiteit in etnische afkomst en taal dan in Vietnam, er zijn 53 etnische minderheden. De huidige regering spreekt over ‘nationale minderheden’ en tracht hen te integreren, wat zoveel betekent als hen te sturen in de richting van de culturele, taalkundige, sociale en ideologische eenheid voor alle Vietnamezen. Ze leven in de Centrale Hooglanden en in het bergachtig gebied in het noorden van Vietnam. Het museum dat wij bezoeken geeft een beeld van deze minderheden en hun gewoontes. Onze gids (rider) vult een en ander aan waardoor wij een enigzins een beeld krijgt. Na het museum rijden we door naar een kleine werkplaats waar wierrook stoljes gemaakt worden. Ik vind het lastig (wederom) om te beschrijven en het te plaatsen wat ik.zie. zoveel handwerk, vrouwen die de stokjes nadat er een laagje (combinatie van kaneel en een brandbaar goedje) machinaal ( dat dan weer wel) op stellingen in de zon neer leggen om te laten drogen, daarna worden ze er door de vrouwen afgehaald en een machine verdeeld dan de hoeveelheid stokjes. Deze worden door 3 gehurkte vrouwen in een schuur weer verpakt in cellofaan enducht geplakt. We bezoeken een schuur (bedrijf....) waar rijstpapieren wacels met seasam gemaakt wordt. Ongelooflijk. Wat een hard werkende vrouwen. We zien hele kleine een mans of familie bedrijfjes waar buiten de noodles te drogen hangen. Het is zo.n andere wereld wij kunnen het bestaansrecht bijna niet geloven. We rijden langs een aan een sluiting van Jumbo leveranciers; peperplantages- koffie- bananen - champignons- sweet patatoes- cashewnoten bomen - pinda struiken - rijstvelden - jackfruit bomen- en nog wel meer fruit bomen en struiken. Af en toe stoppen we en lopen zo.n plantage in. Onze riders geven ons heel veel informatie het is ontzettend leuk om met hen te rijfen. Ondertussen is het weer veranderd. Het komt met bakken uit de lucht. We zien er nu uit als e het Vietnamese met regen poncho op de motor.
We hebben een stop bij weer een prachtige waterval. De Silver spring Waterfall. Heel indrukwekkend. Wat opvalt is dat we geen toeristen meer zien op dit gedeelte van onze reis. Andere kant van het verhaal is dat wij meer de attractie zijn. Lotte krijgt ongevraagd een baboe in haar armen gedrukt, een Vietnamees gaat vervolgens foto s van zijn kind met Lot maken! Bizar. Door de enorme regen skippen we het plan om bij een volgende waterval te gaan zwemmen en rijden door. Onderweg passeren we kleine dorpjes en kleine steden. Hel leven speelt zich af op straat. In een dorp of stad huur je een ruimte. Wat je wilt verkopen of wat je fabriceert stal je uit op je stoep, autobanden, scooters, dakpannen, stoelen, kleding, fruit en groenten, vlees hele of halve koeien of varkens. Deze waar prijs je aan met grote vel gekleurde borden. En als je een autoband koopt stop je met je scooter, maak je de deal, trek je de autoband aan en ga je maar huis. Onderweg kom je dus ook van alles tegen op de scooter
Een scooter on the way back van de Gamma met autobanden, dakpannen of een half varken met drie gillende ganzen aan de poten vastgebonden aan het ijzeren rek waarin het varken ligt of je ziet de marskramer voor bij komen. Kortom je komt ogen te kort.
We stoppen om het uur ongeveer, inmiddels heb ik de lokale koffie ontdekt. Wat een feest is dat. Zo ontzettend lekker. Een dikke stroperige Micha koffie, heerlijk. Onze rijders duiken bij iedere stop de keuken in om ons te verwennen met een plaatselijke specialiteit, zoete aardappels in dunne reepjes met een soort beslag gebakken in olie. Smaakt een beetje naar oliebollen, hmmmm
Het is inmiddels weer gestopt met regenen.
Onze tocht vervolgt zich naar Ho Lac. Prachtige omgeving. We stoppen langs de weg bij elephants mountain. Moet je voorstellen je rijdt tussen prachtig begroeide heuvels en ineens tussen al dat groen ligt een bergrug die niet begroet is. We gaan een de elephants mountain op. Op de berg heb je een prachtig uitzicht over de groene heuvels die er omheen liggen. Geweldig!
Na deze stop nog 15 minuten ongeveer naar onze eind bestemming. We moeten toch echt voor de laatste 5 minuten nog even stoppen om onze poncho.s aan te doen want er komt weer een tropisch buitje naar beneden.
Onze homestay is aan het meer. Prachtige plek
Grappig is dat ook hier niemand Engels spreekt. Onze riders gelukkig wel dus zij helpen daar waar wij er niet uitkomen. Met de meiden drinken we Wat, spelen ons liggen spel en later sluiten we aan bij de riders. We hebben mooie gesprekken over allerlei onderwerpen drinken 'happy wine' & niet & 7up. En eten Vietnamese food. Kortom weer een fantastisch dag.